Lyrics

      ସନ୍ଧ୍ୟା  ଭକ୍ତକବି ମଧୁସୂଦନ ରାଓ    ଅସ୍ତ ହେଲେ ଦିନମଣି ହେଲା ଦିନ ଶେଷ ଆସଇ ରଜନୀରାଣୀ ଧରି କଳାବେଶ, ସନ୍ଧ୍ୟା ହେଲା ସନ୍ଧ୍ୟା ହେଲା ବୋଲି ପକ୍ଷୀଗଣ ରାବଦେଇ ଯେଝା ବାସେ କରନ୍ତି ଗମନ । । ଧୂଳି ଉଡ଼ାଇଣ ଦାଣ୍ଡେ କରି ହମ୍ବା ରଡ଼ି ଯାଉଛନ୍ତି ଗୋରୁପଲ ଗୋଠରୁ ବାହୁଡ଼ି, ହଳ କାମ ସାରି ଚଷା ମହାଆନନ୍ଦରେ ନାନା ରଙ୍ଗେ ଗୀତ ଗାଇ ବାହୁଡ଼ଇ ଘରେ । । ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ଅନ୍ଧକାର ଘୋଟଇ ଗଗନ ଆବରଇ ଜଳ ସ୍ଥଳ ପର୍ବତ କାନନ। ରତ୍ନ ଦୀପାବଳି ପ୍ରାୟେ ତାରା କୋଟିକୋଟି, ଜଳୁଛନ୍ତି ଆକାଶରେ ହୋଇ ଗୋଟିଗୋଟି । । ଭାଙ୍ଗି ଯାଇଅଛି ଏବେ ଦିବସ ଗହଳ, ନାହିଁ ଆଉ ଏ ଭୁବନେ ଜୀବନ ଚହଳ । ଦିନ-ଶ୍ରମ ଅନ୍ତେ ବସି ନିଜନିଜ ଘରେ, ବିଶ୍ରାମ ଲୋଡ଼ନ୍ତି ସର୍ବେ ଆକୁଳ ଅନ୍ତରେ  । ଧୀରେ ଆସୁଅଛି ନିଦ୍ରା, ନରନାରୀଗଣ, ତାହାର ପରଶେ ଏବେ ମୁଦିବେ ନୟନ ।

          ଟିକିଟିକି                               ପଣ୍ଡିତ ଗୋଦାବରୀଶ ମିଶ୍ର    ଟିକିଟିକି ଟୋପା ପାଣିରେ, ଗଢା ହୋଇଛି ସିନ୍ଧୁ, ଦିଶୁ ନାହିଁ ସିନା ଆଖିକି,ତାର ଅସଂଖ୍ୟ ବିନ୍ଦୁ ।।  ଟିକିଟିକି ଧୂଳି କଣିକା, ମିଶି ହୋଇଛି ଧରା, ପାହାଡ଼, ପଡ଼ିଆ, ନଗର,  ସବୁ ଧୂଳିରେ ଗଢ଼ା । ।         ଗୋଟିଗୋଟି କେତେ ଗଛରେ, ପରା ତିଆରି ବନ, ଏତେ ଲୋକହିତ ସାଧୁଛି, ଏତେ ବାଣ୍ଟୁଛି ଧନ । ।  ଟି କିଟିକି କୋଟି ତାରକା, ଫୁଟି ଗଗନେ ନିତି, ରାତିର ଅନ୍ଧାର ବିନାଶି,  ତୋଫା କରନ୍ତି କ୍ଷିତି । । ଲବେଲବେ ଦୟା ହୃଦୟୁ, ଦେଇ ପାରେ ଯେ ନର, ସେ ଏକା ବୋଲାଏ ଜଗତେ, ଦୟାମୟଙ୍କ ଚର ।। ପଦୁଁ ପଦକ ଥା ମଧୁର ଯେହୁ, ଭାସଇ ମୁଖେ, ପରକୁ ଆପଣା କରି ସେ, ବାନ୍ଧି ପାରଇ ସୁଖେ । । ଟିକିଟିକି କା6ର୍ଯ୍ୟ ସୁଗତି, ଯେବେ ଦେଖାଇ ପାର, ତେବେ ସିନା ମର୍ତ୍ତ୍ୟେ  ପିଲାଏ ,  ଜନ୍ମ କରିବା ସାର !